Tüm Emekliler Sendikası ve Emekliler Dayanışma Sendikası, 16 Nisan Cumartesi günü saat 14.00’da Ankara Anıtpark’ta miting yapacak.
Türkiye’nin birçok bölgesinden Ankara’ya gelecek olan emekliler mitingde “Tüketim hususlarına yapılan artırımlar geri alınsın, emekli maaşlarına yüzde 60 artırım yapılsın, bayram harçlığı değil yılda 4 sefer minimum fiyat fiyatında bayram ikramiyesi verilsin, sıhhatte katkı hissesi kaldırılsın, sendikal haklara yönelik kısıtlamalar kaldırılsın” diyerek taleplerini sıralayacak.
Tüm Emekliler Sendikası Genel Sekreteri İshak Kocabıyık, emeklilere davet yaparak haklarına sahip çıkmaları gerektiğini belirtti. Kocabıyık, şöyle konuştu:
“Bu mitingin kıymetli bir özelliği var, emekliler cumhuriyet tarihinde birinci sefer kendi imkanlarıyla kendi kimlikleriyle kendi talepleriyle bir miting düzenliyorlar, bunun çok kıymetli olduğunu düşünüyoruz. Talebimiz içinde bulunduğumuz geçim zorluğunu giderecek bir fiyat artışıdır.
‘Zamlar artık açlık hududunu bile anlamsız hale getirdi, mevt sınırındayız’
Yılbaşından bu yana akıl almaz ölçülerde yapılan artırımlar bizim için artık açlık hududunu bile anlamsız hale getirdi vefat sonundayız, neredeyse nefes almamız bile bir mucize haline geldi. En başta gelen talebimiz fiyatlarımızın insanca yaşayacak bir düzeye çekilmesidir. İkinci talebimiz sıhhatte bizlerden alınan katkı hisselerinden vazgeçilmesi ve kaldırılmasıdır. 20 sene, 30 sene, 40 sene çalışırken hasta olup olmadığımızı, hastaneye gidip gitmediğimize bakmaksızın o sıhhat primlerini ödedik. Artık güya hiç ödememişiz üzere sıhhat hizmetleri alırken her evrede katkı hissesi alınıyor, bunun kaldırılmasını istiyoruz. Üçüncü talebimiz temel tüketim hususlarına yapılan akıl almaz artırımların geri alınmasını istiyoruz. Elektriğe yüzde 120 artırım, ekmeğe yüzde 200 artırım, artık takip edemeyeceğiz oranlarda yapılan artırımlar bizi sefalet ve yoksulluk derecesine düzgünce indirdi.
‘Bayram ikramiyesi yılda 4 sefer ve taban fiyat meblağında olmalıdır”
Cumhurbaşkanı’nın bakanlar şurası toplantısı sonrasında beklenti oydu ki bayram ikramiyesi ismi altında verilen ödemelerde bir artışı söyleyecekti, o denli bir artış yok. Bizim taleplerimizden birisi de bu bayram ikramiyesi ismi altında verilen aslında son derece aşağılayıcı bir formda güya bayram harçlığı verilirmişçesine sunulan ek ödemelerin yılda dört sefer ve taban fiyat meblağında olmasını istiyoruz. Yoksa bugün ikramiye isminde verilen ödemelerle bırakın geçimimizde güzelleştirmeyi torunumuza, çocuğumuza bir harçlık niteliği dahi taşımıyor artık.
‘Toplu kontratlı sendikal hakkımızı kullanmada önümüze çıkarılan mahzurların kaldırılmasını istiyoruz’
En önde gelen talebimiz de bizim bu haklarımızı savunabilmek, bu haklarımızın yerine gelmesi için çaba edebilmemiz için en gerekli örgütlenme hakkımız olan toplu kontratlı sendikal hakkımızı kullanmada önümüze çıkarılan pürüzlerin kaldırılmasını istiyoruz.
Bir sorun da intibak yasası denilen, aylık bağlama oranlarında yapılan ve AKP devrinde iki sefer yapılan değişikliklerdir. Gittikçe düşürülmüştür, bugün için yüzde 28-30 civarındadır yani çalışırken aldığı fiyatın yüzde 30’u emekli aylığı olarak kendisine bağlanmaktadır. Bugünkü minimum fiyat üzerinden hesap edersek bin 300-bin 400 liradır bunun karşılığı münasebetiyle gelecek nesillerin bu hususta bizden daha büyük zorluklarla karşılaşacağı katidir.
‘İktidar yandaşlarına hak gördüğünü emeklilere yük görmektedir’
Mezarda emeklilik diye bir tanımla geliştirilmişti, bakın 25 yaşında çalışmaya başladığını düşünürsek bir kişinin 65 yaşında olan biri 40 sene çalışmış emekli olmuş olacaktır ki insan bedeninin da bir dayanma sonu var. Emekliliğin yaşa nazaran tanımlanması değil çalışma müddetine nazaran bir alt hudut belirlenip o sona nazaran belirlenmesi gereklidir. Evvelden bayanlar için 20 sene erkekler için 25 yıldı istisnaları vardı doğal ki, bu halde tekrar tanımlanması gerekir. Burada siyasi iktidarın iki yüzlülüğünden kelam etmek istiyorum; siyasi iktidar kendi etrafına, yandaşlarına hak olarak gördüğünü emeklilere sıra gelince yük olarak görmektedir. Siyasi iktidar mensupları 2-3 yerden bizimle maaşları kıyaslanmayacak gelirler elde ediyorlar, bize geldiğinde kaynak olmadığını, bütçe kaynaklarının yetersiz olduğu söyleniyor.
‘Tercih sorunudur’
Bu bir kaynak sorunu değil siyasi iktidarın tercih problemidir, tercihlerini büyük şirketlerden, holdinglerden yaptığı için bize gelince kaynak olmadığı söylenmektedir. Geçmediğimiz, kullanmadığımız hizmetlerin parasını bizden almaktadırlar fakat biz çalışmamızın, emeğimizin karşılığını istediğimizde yük olarak tanım edilmekteyiz. Biz yük değil yaratılan bütün bedellerin gerçek sahibiyiz, hakkımızı istiyoruz öteki da bir şey istemiyoruz”
